Kur shoh Beratin,nga kalaja...!!!
Kur sheh Beratin .........,naten nga kalaja ,
ngjan , me nje mangall....me prush te ndezur
.
Gjithe qyteti duket.......sikur ka mare zjarr ,
por jane vec dritat....qe ndricojne ndezur.
Rruget ngjajne me llave vullkani.......si flori i shkrire qe derdhet
ne kete qytet,ska vend erresira.......sepse nata ,si dite mbetet.
Berati im...nuk di nga te filloj te flas per ty.
por ,do filloje nga kalaja......qe si mburoje , te rrin ty.
Kalaja jone..... shkemb i madh ,......permbi qytet,
Eshte e mbushur plot me historira......qe gjithmone i kujtojme ne
.
Je e larte dhe gjigande....afer qiellit ,gjer ne re,
i buzeqesh gjithe Beratit,....nga fillimi e me tej .
Kur lind dielli ne Tomor......je e para, qe ja ben me dore.
Qe te dy .......jeni miqte tane,
njeri na ngrohe....e tjetri me freski na mbane
.
Me shikon qe nga larte.......gjithe ate Universitet te madh,
me kupolen e tij te larte........i duket qytetit ,si nje zemer.
.
Tek mali Partizan do te shkosh....por ura e Gorices.ste le te kalosh.
Me siper ,kemi nje tjeter ure....qe Beratit i jep shume nure
.
Kur vjen darka e ndizen dritat....ty kala, nga zilia te futen mizat.
Behesh ziliqare per ate lum.....qe e pushton ,uren kaq shume
Mos valle behesh ziliqare.......per kete shetitore e parqet ?
Kur bie nata e ndizen dritat......gjithe qyteti xixellon nga xixat.
Lulishtet gjelberuan ,u mbushen ....me peme e lule plote.
..
ndryshoj veshjen Berati.......tani ,me nuseron si zonje
.
Ndaj ke hak,moj kala.......qe zjarri ne zemer, si vullkan te thellohet
,
Nga syte.vec flori te shkrine .......poshte ne qytet.
,
.per kete Berat ,......qe sa vjen e po rinohet
.
[poezi nga Flutura Isufaj]