DHIMBJA ME E MADHE...!!

Dhimbja........nuk eshte ,kur ke dhimbje.
Por ,kur shikon....njeriun tend te dashur ,kur dhemb.
Dhe ti ,i ri prane.......e s'munde ta ndihmosh kan.
Te duash ,ta ndihmosh....e se ndihmon dot,
jeten te japesh per te......edhe ajo.......gje nuk ndryshon.
Shikoja ,baben tim.......shtrire ne krevat ,
dore e kembe se leviste.......e me goje ,me zore na fliste .
Donim ta ndihmonim.....te benim gjithcka,
por semundja,mori vrull.....e ate s'na e la .
Sa kohe qe ish semure.......luftonte ,vetes i jepte kuraje,
qe ne mos t'na merziste.....e veten e tij,ne kembe donte ta ngrinte.
Por , nganjehere..........sado kuraje te kesh,
nqs s'eshte e thene........e perpjekjet ,te shkojne dem.
Dhe ti shikon.......njeriun tend ,kur dhemb.
Ne syte e tij.....shikon ,vetem nje zhgenjim
por s'mund tja shprehesh dot......vec del tutje, e jep nje klithme.
Kerkon te bertasesh........do qe ta nxjeresh dhimbjen jashte,
por e ate se ben dot......dhe dhimbjen e shuan vec me lot.
Lot ........lot.......lote te ikura kot ,
se dhimbjen me te madhe........po e heq shpirti jot.
Kjo eshte dhimbje....jo ,kur vritesh e te dhemb....
po atehere kur s'ndihmon dot....nje njeriun tend kur dhemb.
[poezi nga Flutura Isufaj ]