MAMA....FJALA ME E EMBEL NE BOTE...!!!!
MAMA...asnje fjale nuk gjendet..te pershkruaj ,emrin tend.
Nuk gjej dot asnje tingull...te pershkruaj,zerin tend.
Mama.........fjala e pare qe nxora,
me dhe gjak nga gjaku yt.....puthjen e pare nga ty e mora.
Na mesove si te flasim...si te sillemi ne jete.
Ngrohtesia jote e embel...na rriti me dashuri vertet.
Port anijesh u bere...per gabimet qe benim ne ,
po kur su zemerove...nje fjale te tharte sna the.
Na mbajte gjithmone afer......ne folen tende te nxehte,
mes perqafimeve te tua u rritem...gjersa na nxore ne jete.
Tani kohet e fundit...floket filluan te zbardhen,
e cdo renje e jotja.....tregon vetem halle.
Tani qe jam nene ...shume mire te kuptoj,
femijet paskan halle ...por shume te gezojne.
E nga keto gezime...shpirti te mer krah
ahhhh,moj nene e dashur....sa te paskemi lodhur ahhhh.
Ti degjoj dhimbjet e zemres...edhe rrahjet ter gezim,
kur na merje ne prehrin tend ...e na dhuroje perqafim.
Trupit tend te lodhur...rrudha sec i vume.
Por si peme gjigante...akoma na ben hije
qe dielli mos t'na djeg...dhe jetes i jep shije.
Lule nqs jemi ne...ti je pranvera jone.
Brenda perqafimit tend...lulezon e shpirti jone.
Ndaj mer dashurine tone...na jep bekimin tend
Te pacim mes mesh .......gjithmone
o LUANESHA ..... jone.
[poezi nga Flutura Isufaj ]