GJUMI DHE ENDRRA...
Nje dite prej ditesh.....bisedonin,gjumi dhe endrra.
Gjumi i thosh.......une jam parajsa,
i bej njerezit,ti duket.......sikur fluturojne si kashta.
Lodhjet ja u heq......dhimbjet,njerezit i harrojne,
ndaj e kur vijne te lodhur.......mua me kerkojne.
Ndersa ,endrra i thosh....... une, jam nerajda.
Eja te udhetojme bashke.......e te shom kush ka vlera
Dhe keshtu,............filloj udhetimin vajza........
Perpelitesh ne gjume........perpelitesh ,ne endrra.
Shikonte me syte e shpirtit.......te gjitha,cpo i bluante mendja,
dhe ariti atje.......ku donte ta conte ....vet endrra.
Udhetoj ne gjume......naten ,neper detera
por ne te vertet,.....neper carcafe.....aq shume e mbyti djersa.
Shikonte, tek perplaseshin.......dallget ,mu ne brege,
e dukesh sikur freskohesh........tamam ,sikur ish ne cezme.
Iken ,pak me tutje......ne mal, pan nje burime.
Shkoj vajza te pij uje.......pinte ,pinte...po buza i digjte me shume.
Por ,endrra koken se ulte....bastin donte ta fitonte...
dhe perpara ,i nxjerr nje fushe .......qe era jasemi,kundermonte.
U fut vajza mes luleve....e gjumi ,u be ziliqar
por shpejt endrra u prish.......nga pikat e djerses,qe i ishin mbledhur mbi balle.
U zgjua vajza,e lodhur ....e keputi ky gjumi
nga endrat qe kish pare.......ju duk sikur kish dal nga lumi.
Vajti e beri dush.......dush prej verteti......
Atehere qeshi gjumi.........mike.....iku basti ...
me genjeshtra,ste njom deti........shiko si eshte realiteti .
Dhe u shtri,perseri.......vajza per gjume.
por tani ish e fresket....tamam , sikur doli vertet,nga ai lume.
[Poezi nga Flutura Isufaj ]
Gjumi i thosh.......une jam parajsa,
i bej njerezit,ti duket.......sikur fluturojne si kashta.
Lodhjet ja u heq......dhimbjet,njerezit i harrojne,
ndaj e kur vijne te lodhur.......mua me kerkojne.
Ndersa ,endrra i thosh....... une, jam nerajda.
Eja te udhetojme bashke.......e te shom kush ka vlera
Dhe keshtu,............filloj udhetimin vajza........
Perpelitesh ne gjume........perpelitesh ,ne endrra.
Shikonte me syte e shpirtit.......te gjitha,cpo i bluante mendja,
dhe ariti atje.......ku donte ta conte ....vet endrra.
Udhetoj ne gjume......naten ,neper detera
por ne te vertet,.....neper carcafe.....aq shume e mbyti djersa.
Shikonte, tek perplaseshin.......dallget ,mu ne brege,
e dukesh sikur freskohesh........tamam ,sikur ish ne cezme.
Iken ,pak me tutje......ne mal, pan nje burime.
Shkoj vajza te pij uje.......pinte ,pinte...po buza i digjte me shume.
Por ,endrra koken se ulte....bastin donte ta fitonte...
dhe perpara ,i nxjerr nje fushe .......qe era jasemi,kundermonte.
U fut vajza mes luleve....e gjumi ,u be ziliqar
por shpejt endrra u prish.......nga pikat e djerses,qe i ishin mbledhur mbi balle.
U zgjua vajza,e lodhur ....e keputi ky gjumi
nga endrat qe kish pare.......ju duk sikur kish dal nga lumi.
Vajti e beri dush.......dush prej verteti......
Atehere qeshi gjumi.........mike.....iku basti ...
me genjeshtra,ste njom deti........shiko si eshte realiteti .
Dhe u shtri,perseri.......vajza per gjume.
por tani ish e fresket....tamam , sikur doli vertet,nga ai lume.
[Poezi nga Flutura Isufaj ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου