Mu keput zemra ...kur e pash....!!!!
Ishte nxehte.....digjte vapa shume..
pash nje vajze te vogel......qe shiste neper rruge .
Kembet i digjnin........nga tortuari i nxehte.,
zgjaste duart.......por ,asnje shikimin s'ja hedhe .
U ul ne gjunje,e filloj te qaj......kur papritur,....nje shi filloj ngadale .
Ngriti koken lart......e filloj te qesh...
edhe une u habita.......c'ka ajo qe po buzeqesh?
Hapi krahet ,filloj te kercej.........nisi te kendonte
u mblodhen te vegjel..........e te medhenje .
Edhe reja ,u habit fare........u ul me poshte,qe shiun ta shtonte
por vajza ,s'donte ta dinte........vec kercente e kendonte .
Te gjithe e shikonin ne sy....kete vajze lozonjare.
Shikonin shiun ,kur lagte ........floket e saj...te gjata.
me rritmin e kenges .......qe nxirrte nga buzet e thara .
Te merzitura rrete.........me shiun u ben ziliqare.
perplaseshin,.prune vetetimat.....po vajza ,sdonte tja dinte fare.
Dielli ,kur i pa ......u foli me inat.....
ja beni pak me tutje......eshte koha .......qe une te dal .
Shiu vertet,.........filloj te pushonte , ......dalngadal ,......
E nga rrezet e diellit......filloj trupi ti shkelqente , tamam si ne perralle.
Majat e flokut,shkelqenin.......nga kristalet e ujit, qe i reshqisnin mbi balle,
e dielli i gezuar,filloj ta sperkaste......me pluhurin flori , qe larte .
Ngriti , vajza koken lart,............diellin te shikonte......
por pa ylberin e bukur ..........qe ane e mbane e rrethonte .
Atehere, kuptoj .........se ndodhesh ,mu ne rruge
pa njerezit,qe e rrethonin .......e me turp , ne vendin e saj u ule
Askush ,nuk ju afrua ......ti jepte dicka
thoshin,kush eshte kjo e cmendur........mjere ajo mama.
Por kurre nuk kuptuan.........gezimin ,qe ndjeu ajo vajze.
Kaloj nje moment,te gezuar......nga femijeria e saj .
Ne vend qe te lozte.........si gjithe femijet e tjere...
kish dal neper rruge.....te ndihmoj ,familjen e saj te mjere.
[poezi nga Flutura Isufaj ]
pash nje vajze te vogel......qe shiste neper rruge .
Kembet i digjnin........nga tortuari i nxehte.,
zgjaste duart.......por ,asnje shikimin s'ja hedhe .
U ul ne gjunje,e filloj te qaj......kur papritur,....nje shi filloj ngadale .
Ngriti koken lart......e filloj te qesh...
edhe une u habita.......c'ka ajo qe po buzeqesh?
Hapi krahet ,filloj te kercej.........nisi te kendonte
u mblodhen te vegjel..........e te medhenje .
Edhe reja ,u habit fare........u ul me poshte,qe shiun ta shtonte
por vajza ,s'donte ta dinte........vec kercente e kendonte .
Te gjithe e shikonin ne sy....kete vajze lozonjare.
Shikonin shiun ,kur lagte ........floket e saj...te gjata.
me rritmin e kenges .......qe nxirrte nga buzet e thara .
Te merzitura rrete.........me shiun u ben ziliqare.
perplaseshin,.prune vetetimat.....po vajza ,sdonte tja dinte fare.
Dielli ,kur i pa ......u foli me inat.....
ja beni pak me tutje......eshte koha .......qe une te dal .
Shiu vertet,.........filloj te pushonte , ......dalngadal ,......
E nga rrezet e diellit......filloj trupi ti shkelqente , tamam si ne perralle.
Majat e flokut,shkelqenin.......nga kristalet e ujit, qe i reshqisnin mbi balle,
e dielli i gezuar,filloj ta sperkaste......me pluhurin flori , qe larte .
Ngriti , vajza koken lart,............diellin te shikonte......
por pa ylberin e bukur ..........qe ane e mbane e rrethonte .
Atehere, kuptoj .........se ndodhesh ,mu ne rruge
pa njerezit,qe e rrethonin .......e me turp , ne vendin e saj u ule
Askush ,nuk ju afrua ......ti jepte dicka
thoshin,kush eshte kjo e cmendur........mjere ajo mama.
Por kurre nuk kuptuan.........gezimin ,qe ndjeu ajo vajze.
Kaloj nje moment,te gezuar......nga femijeria e saj .
Ne vend qe te lozte.........si gjithe femijet e tjere...
kish dal neper rruge.....te ndihmoj ,familjen e saj te mjere.
[poezi nga Flutura Isufaj ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου